Conclusie
Conclusie
De internationalisering is een gegeven, die valt niet te stoppen, zegt burgemeester Tjapko Poppens. Hij heeft gelijk, Nederland is internationaler geworden en dat geldt ook Amstelveen. Dit effect neemt in de komende jaren waarschijnlijk alleen maar toe. De ligging van Amstelveen en het karakter van de stad maken het een gewilde woonplaats en Amstelveen heeft expats veel te bieden. Omgekeerd profiteert Amstelveen ook, zo heeft de stad een deel van zijn welvarendheid aan expats te danken.
Maar er is meer dan economie. Niet voor niets raakt het begrip ‘brede welvaart’ steeds meer in zwang. Brede welvaart gaat over het welzijn van mensen. Het meet alles wat belangrijk is voor hen, zoals gezondheid, onderwijs, milieu, sociale cohesie, persoonlijke ontwikkeling en veiligheid. Het gaat zowel om de huidige levenskwaliteit als om de invloed op anderen en toekomstige generaties.
Zeker op het vlak van brede welvaart kun je je vraagtekens zetten bij de groei en internationalisering van Amstelveen. De voorzieningen staan onder druk. Hetzelfde geldt voor het groen en de infrastructuur. De ongelijkheid neemt toe, zeker op de lokale woningmarkt. De sociale cohesie neemt af. Met name de snelle doorstroom van kennismigranten en expats zorgt voor verschraling in woonwijken. Mensen kennen elkaar niet meer, hebben geen binding met hun woonplaats en voelen zich daardoor ook minder verantwoordelijk om zich voor de stad of voor de ander in te zetten. Met een maatschappij die leunt op vrijwilligers is dit zorgelijk. De gemeente hoeft niet alles te doen, inwoners hebben ook zelf een verantwoordelijkheid. Maar als mensen niet meer bij elkaar kunnen aankloppen voor hulp, zullen ze dat bij de gemeente doen. Hoe goed leer je als kind bijvoorbeeld Nederlands als een groot deel van de klas Nederlands niet als moedertaal heeft, en de taal nauwelijks thuis spreekt?


Taalonderwijs
Pas als je de taal leert, kun je de maatschappij beter doorgronden en hoor je erbij. Er bestaan in Amstelveen al diverse initiatieven waar nieuwkomers de Nederlandse taal kunnen leren. Maar niet voor iedereen is Nederlands leren verplicht. ‘We verlangen van slechts 10 procent van de migranten dat ze inburgeren, de rest moet het zelf uitzoeken,’ aldus Prof. dr. Monique Kremer, voorzitter van de Adviesraad Migratie. Ze vindt dat bedrijven te weinig investeren in taalonderwijs. Daardoor zijn er teveel mensen die hier al jaren wonen, maar nog steeds de taal niet machtig zijn. Dat is onwenselijk, want men blijft zo deels of volledig buiten de maatschappij staan. Dat geldt in een nog sterkere mate voor bijvoorbeeld partners van kennisemigranten die zelf niet werken, maar thuis zitten.
In de Brainport werd vorig jaar een pilot gedaan, waarbij expatvrouwen een korte opleiding konden volgen en in de kinderopvang aan de slag gingen. Het initiatief komt van Expat Spouses Initiative, dat internationals stimuleert om deel te nemen aan de Nederlandse arbeidsmarkt. Een dergelijk initiatief heeft wellicht ook in Amstelveen kans van slagen en kan helpen bij het verminderen van de druk op banen in de zorg of de kinderopvang. Daarnaast draagt het bij aan de integratie van internationals en het geestelijk welbevinden van deze groep. Het remt bovendien de doorstroom: wanneer mensen hier een baan hebben en zich geworteld voelen, zullen minder snel verhuizen. De overheid kan mensen niet dwingen om op taalles te gaan, maar als gemeente kun je er wel toe bijdragen dat de drempel voor het volgen van taallessen zo laag mogelijk is. Betrek internationale bedrijven hierbij, zij kunnen hier ook een (financiële) rol spelen. Voor Nederlanders ligt hier ook een belangrijke taak. Veel expats klagen dat ze het Nederlands nauwelijks kunnen oefenen, omdat iedereen automatisch overschakelt naar het Engels. Stop daarmee als je wil dat mensen de Nederlandse taal leren.


Intercultureel event
Samenleven is iets wat van twee kanten komt. Volgens Nederlandse traditie stelt een nieuwkomer in de straat zich voor. Maar dat hoeft niet. Je kunt als Nederlander ook de eerste stap zetten, zoals bijvoorbeeld Ingrid Ambachstheer en Annemieke van Capelle doen. Meer begrip voor en kennis van elkaars achtergrond en gebruiken kunnen hierbij helpen. Een tip voor de gemeente is om jaarlijks een intercultureel evenement te organiseren, waarbij men op een speelse manier kennis maakt met diverse culturen en keukens. De bestaande interculturele feesten en festivals zijn nu vooral een feestje voor de eigen groep. Dat geldt voor de viering in het Bloesempark, maar ook voor het Japan Festival en Diwali. Daar valt nog wel wat winst te behalen. Amstelveen Connect@ is een stap in de goede richting, al is het wel de vraag wie je met dit initiatief bereikt. Vaak voelen vooral mensen die al sociaal actief zijn zich bij dit soort activiteiten aangetrokken. Vier succesverhalen, zoals die van Nasibeh en Amit en laat zien wat dergelijke initiatieven opleveren.
Maar ook expats zelf mogen meer moeite doen. Leer de taal, kom niet alleen maar halen, maar kijk ook wat je kunt brengen. Maak kennis met je buurtgenoten, ga vrijwilligerswerk doen (bijvoorbeeld om de taal te leren), zoek actief contact en laat je niet direct ontmoedigen. Dit geldt trouwens voor iedereen in den vreemde: waarom ga je ergens anders wonen als je niet echt deel wil uitmaken van de maatschappij?

Een Aziatisch restaurant in Westwijk.
Ontmoeten in de wijk
Naast activiteiten die bijvoorbeeld op het Stadsplein worden georganiseerd, is het vooral belangrijk om ontmoetingen te faciliteren in de wijken. Dat kan in de wijkcentra gebeuren, bijvoorbeeld met activiteiten die opengesteld zijn voor een brede doelgroep. Taal is hierbij voor sommigen een dilemma. Ga je wel of niet in het Engels communiceren? Een contactpersoon aanstellen, die de schakel kan vormen tussen het maatschappelijk werk, de gemeente en verschillende gemeenschappen is een andere manier om te zorgen voor contact en integratie.
Scholen zijn een andere belangrijke plek waar mensen met verschillende achtergronden elkaar tegenkomen. Zeker op diverse scholen, waar ieders afkomst wordt erkend, kan de basis voor onze toekomstige samenleving worden gelegd. Scholen kunnen een belangrijke rol spelen in de manier waarop nieuwkomers hun plek kunnen vinden in de maatschappij, onder meer door ouders door te verwijzen naar plekken waar ze terecht kunnen voor bijvoorbeeld taalonderwijs. Ook de bibliotheek is een belangrijke voorziening, waar mensen met heel diverse achtergronden samenkomen. Denk aan scholieren die aan het studeren zijn, de taallessen die er gegeven worden, maar ook diverse activiteiten. In de bibliotheek aan het Stadsplein wordt ingespeeld op de diversiteit van Amstelveen, met het aanbieden van speciale voorleesuren en boeken in uiteenlopende talen.
Taal is voor sommigen een dilemma:
Ga je wel of niet in het Engels communiceren?


Buurtgroen
De buitenruimte is ook een belangrijke ontmoetingsplek. Om de sociale cohesie te bevorderen zijn heel hechte relaties tussen buurtgenoten niet nodig, als mensen elkaar herkennen (en groeten!) is dit al genoeg. Door de buitenruimte zo in te richten dat deze uitnodigt om hierin te verblijven, kun je ontmoetingen bevorderen. Ook kun je kleinschalige wijkactiviteiten bevorderen, zoals vuilprikacties en het verzorgen van een gemeenschappelijke tuin of stukje groen. In veel buurten bestaan al dergelijke initiatieven, maar in heel diverse straten komen deze initiatieven moeilijker van de grond en zal de gemeente wellicht de eerste stap moeten zetten.
Tot slot: internationals worden wellicht iets minder gepamperd dan vroeger. In de tijd van de economische crisis stonden de poorten van Amstelveen wagenwijd open voor expats, in de hoop dat ze economische welvaart zouden brengen. Dat is gelukt, Amstelveen is een welvarende gemeente. Internationals hebben Amstelveen veel gebracht en verrijkt, niet alleen op economisch gebied, maar ook qua cultuur en op culinair vlak. De internationalisering heeft echter niet alleen voordelen. Het zorgt ook voor extra druk op de voorzieningen, zoals het onderwijs en de zorg, en het leidt tot kansenongelijkheid. De ongelijke kansen op de woningmarkt zijn een belangrijke aanjager voor de groeiende ontevredenheid die Amstelveners voelen. Een deel van deze onvrede richt zich tegen nieuwkomers. De gemeente kan de woningnood niet oplossen, maar de ongelijkheid werkt polarisatie in de hand. Ook voor mensen met een kleinere beurs moet het mogelijk blijven om in Amstelveen te wonen. De plannen voor de bouw van sociale huur en middeldure woningen zijn daarom welkom, maar er gaan nog enkele jaren overheen voordat deze woningen er staan.
Amstelveense identiteit
Het is om Amstelveen om te bepalen wat het wil zijn. Met alle inwoners, zowel oud- als nieuwkomers. Wat is de nieuwe identiteit van Amstelveen? Is er voor iedereen nog plaats in de stad? En hoe kunnen we prettig samenleven? Voor die laatste vraag zijn de antwoorden niet panklaar. Nederland was nog niet eerder zo divers qua samenstelling. Er is bijvoorbeeld meer onderzoek nodig om te bepalen hoe de sociale cohesie kan worden bevorderd. Niet iedere gemeente hoeft echter zelf het wiel uit te vinden, er kan van elkaar geleerd worden. Duidelijk is wel dat sociale cohesie niet vanzelf ontstaat in een diverse samenleving. Dat vraagt in eerste instantie een inspanning van de (lokale) overheid. De gemeente is dus aan zet, maar wij moeten volgen. De tijd om alleen te komen halen is voorbij. Dat geldt zowel voor oud- als nieuwkomers..
