Amstelveen heeft nu zo’n 144 nationaliteiten. Van de 95.083 inwoners (april 2024,​​​​​​​ https://amstelveen.incijfers.nl/dashboard/bevolking) heeft 24 procent een niet-Nederlands paspoort. Expats vormen hier de grootste groep, maar hieronder vallen ook statushouders en arbeidsmigranten. De groep kennismigranten groeit; ze werken bijvoorbeeld in de IT. Ook een kennismigrant komt uit het buitenland om hier te werken. Het verschil tussen een kennismigrant en expat heeft vooral met het salaris te maken, waarbij expats aan het langste eind trekken. 53 procent van de inwoners heeft een migratieachtergrond. Dit zijn mensen die zelf uit het buitenland naar Amstelveen zijn gekomen, of kinderen waarbij in ieder geval één van de ouders uit het buitenland komt.

Amstelveen verandert, zoveel is duidelijk. Kijk alleen maar naar het bevolkingsaantal. Amstelveen profileert zich al als 100 + gemeente, al is deze mijlpaal nog niet behaald. Met de uitbreidingen die de komende jaren op stapel staan (zoals de nieuwbouw van De Scheg, de Bovenkerkerzone en de transformatie van bedrijventerrein De Legmeer), is dit slechts een kwestie van tijd. Met de groei van dorp naar stad groeit de anonimiteit. De sociale cohesie staat onder druk. Dat komt niet alleen door de diversiteit van de samenleving en de bubbels die ontstaan. Het heeft ook te maken met een veranderde levensstijl. In veel gezinnen is sprake van tweeverdieners. Er is geen zorgende ouder die de hele week thuisblijft voor de kinderen. Overdag is het stil in de wijken. Bovendien heeft iedereen het tegenwoordig druk.

Migratie is niet nieuw voor Amstelveen. Amsterdammers verhuizen al jaren naar Amstelveen zodat de kinderen ruimte hebben om te spelen, VU-studenten blijven hangen. Maar ook expats weten Amstelveen te vinden. Sinds de jaren ‘80 en ‘90 vestigen internationale bedrijven zich in de regio, met in hun kielzog internationale medewerkers. In het verleden vormden Japanners de grootste groep; nu zijn het Indiërs. De groep mensen die zich hier vestigt is heel divers, blijkt wel uit het aantal nationaliteiten dat de stad herbergt. De diversiteit is deel van de Amstelveense identiteit, voor zover die identiteit bestaat.

De diversiteit heeft zijn voordelen. We kunnen van elkaar leren en proeven van elkaars cultuur en keuken. Vooral de aanwezigheid van de diverse keukens is iets waar bestuurders graag mee schermen. De groei van Amstelveen zorgt tevens voor welvaart. De internationals dragen bij aan de lokale economie. Voor expats die zich hier niet blijvend vestigen geldt dat ze geen aanspraak maken op uitkeringen. Dat is positief voor de gemeentelijke begroting.
Anderzijds brengt de internationalisering en de groei van Amstelveen ook problemen met zich mee. Denk aan druk op voorzieningen, zoals onderwijs, zorg en sport. Maar ook op het groen en de infrastructuur. De woningmarkt is al jaren oververhit, waardoor de prijzen worden opgedreven. Een eigen woning is voor starters en mensen met een modaal inkomen nauwelijks haalbaar.

Voor de sociale cohesie en wederzijds begrip moet men met elkaar in contact komen. Onbekend maakt immers onbemind. Dat gebeurt niet overal. Men ontmoet elkaar vooral in de buurt, laat onderzoek van de gemeente zien. Daarnaast treft men elkaar bij het winkelen, de sportclub of op het werk. Het onderwijs is ook een belangrijke ontmoetingsplek. Contact met buurtgenoten is echter niet altijd vanzelfsprekend. Taal wordt vaak als barrière gezien, en soms heeft men het idee dat de ander niet op contact zit te wachten. Slechte ervaringen spelen mee, evenals de snelle doorstroming: sommige internationals zijn hier voor slechts een korte periode. Men heeft soms geen zin meer om zich voor te stellen, als men weet dat de buren er maar tijdelijk wonen.

De internationalisering kan een grote invloed hebben op iemands directe leefomgeving, maar ook op de stad als geheel. Positief, maar ook negatief. Veel inwoners vinden dat er te weinig aandacht is voor de negatieve kanten van de internationalisering. In dit online magazine duik ik dieper in de internationalisering van Amstelveen. Wat vinden Amstelveners van de internationalisering? Hoe ervaren expats het leven in Amstelveen en welke mensen lukt het om bruggen te slaan? Hoe gaat men in andere steden om met de internationalisering en wat moet er gebeuren om de sociale cohesie binnen de stad op peil te houden?